PRODUCTKEUZE EGALINES
Er is een groot aantal egalisatieproducten op de markt, telkens aangepast aan bepaalde toepassingen en situaties. Bij de keuze van de juiste egaline dient men met andere woorden rekening te houden met tal van factoren.
STERKTEKLASSE
De belangrijkste eigenschap van egalines is ongetwijfeld de sterkte, die volgens de Europese norm EN 13813 in een sterkteklasse wordt uitgedrukt. De sterkteklasse bestaat uit een C-waarde enerzijds (druksterkte) en een F-waarde anderzijds (buigtreksterkte). Deze kenmerken bepalen namelijk of een egaline al dan niet geschikt is voor het gebruik bij een bepaalde vloerbekleding en toepassing. Voor LVT-vloeren, linoleum en andere elastische vloerbekledingen is er in de eerste plaats een hoge druksterkte vereist. Deze dunne, soepele bekledingen geven de diverse puntbelastingen op de vloer namelijk gemakkelijk door aan de ondergrond. Denk maar aan hoe de poten van een stoel of tafel in een vinylvloer gedrukt staan. Omdat de vloerbekleding die puntbelastingen niet opneemt, is het aan het egaliseermiddel om die taak over te nemen.
Er wordt een egaliseermiddel met minimaal C30 aangeraden. In veel toepassingen volstaat voor LVT-vloeren dan weer een gemiddelde buigtreksterkte, doorgaans F7. Wanneer het echter een situatie betreft waarin de gebruiksbelasting groot is – een ziekenhuis, een industriële toepassing … – kan ook voor LVT-vloeren een egaline met hogere C- en F-waarde aangewezen zijn.
ONDERGROND
De ondergrond is bepalend voor de samenstelling van het egaline. Cementgebonden ondergronden vereisen een cementgebonden egaline, anhydrietgebonden ondergronden een egaline op gipsbasis en vervormbare ondergronden een vezelversterkt product. Voor metalen ondergronden gebruikt men het best puregalisatielagen. Indien er vloerverwarming geplaatst wordt, moet men er rekening mee houden dat ook de gekozen egaline hiervoor geschikt moet zijn.
LAAGDIKTE
Egaliseermiddelen variëren ook in laagdikte. De geschikte laagdikte hangt voornamelijk af van de graad van oneffenheid van de ondergrond, maar ook de vloerbekleding heeft een impact.
Soepele vloerbekledingen kunnen in principe, en als de oneffenheid van de ondergrond beperkt is, al op 1 mm egaliseermiddel aangebracht worden, terwijl er voor parket vaak een dikkere egaliseerlaag (min. 3 mm) aangeraden wordt.
De meeste egalines worden aangebracht in diktes van 2 à 3 mm, met een minimum van 1 mm na schuren, maar er bestaan producten die in lagen tot 15 mm geplaatst kunnen worden. Door toevoeging van zand kunnen met sommige producten zelfs laagdiktes tot 40 mm gerealiseerd worden.
